Welpenkamp CTG 2011 te Geldrop 3-7 t/m 8-7

Anders dan voorgaande jaren vertrokken de welpen naar zomerkamp op zondag (ipv zaterdag). In het clubhuis had de voorzitter van de verhurende groep een waarschuwing opgehangen aan het prikbord. Kort werd hier gemeld dat zo de eerste periode na de Zonnewende je niet in andermans zaken (en zeker niet in duistere boeken) moest steken. De gevolgen zouden voor degene zijn die het boek opende. 

Tijdens het rondje terrein vonden de welpen een bordje met opschrift: “naar het boek”. Even later vonden de welpen een zwart (synoniem voor duister) boek met een band er omheen. Wie stopt er nou toch een band om een boek? Toch stiekem kijken…………………toen het boek open ging, hoorden we een grote knal. Snel weer dichtgedaan. De andere morgen waren een aantal dingen veranderd in het clubhuis en met het eten. Niemand wist ervan, zou er dan toch iets zijn ontsnapt uit dat boek?

In de loop van de kampweek kwamen we erachter wat het was. Het bleek een plaaggeest te zijn, die kinderen het boek in trok. Zij werden dan ook plaaggeesten (de overvliegwelpen). De plaaggeest was tot zijn daden gekomen, omdat hij als kind nooit mee mocht spelen. Hij besloot toen te gaan plagen om aandacht te krijgen (wie wil dat nou niet). 
Uiteindelijk werden we verwezen naar de “grijze dame”, welke diep in het bos woonde. De welpen moesten eerst een pad aanleggen om bij het oudje te komen. Zij bleek overigens de moeder te zijn van de plaaggeest, die kort zijn erbarmelijke levensverhaal vertelde. Wat wilde zij graag haar kind terug zien. Dit lukte allemaal en het liep goed af. De plaaggeest mocht met ons meespelen, als deze beloofde het boek op te doeken en niet meer te plagen. Zo had hij toch vrienden gemaakt. 
Buiten deze belevenissen zijn we met de trein en bus naar Eindhoven gegaan om te zwemmen. We hebben lekker gegeten, dankzij Dorine en Merel. We hadden een leuke bonte avond, waarop Lorenzo zich van een geheel andere kant liet zien. 
Ook hadden we een heerlijke barbecue op donderdag, hadden we sportdag en deden we het spel: “weerwolven”. De kinderen vonden het leuk om met het vergrootglas hun naam te branden in een plankje en Giovanni, Esmée en Wouter gingen voor het laatst mee. 
Als afsluiting met de ouders, welpen en leiding te samen gegeten. Tot de volgende keer maar weer!

Akela